Haaks op elkaar

Ik tracht me altijd in te leven hoe het leven voor eenieder van ons er aan toe gaat, of er aan toe kan gaan.

Nou "is" het leven niet statisch, maar we zijn in staat om wel een redelijk evenwichtige basis aan te brengen.

Leven vanuit principes is zo'n basis.

Leven vanuit waarden is iets heel anders, er wordt wel keihard over "normen en waarden" gesproken her en der, maar dat blijken toch minder stabiele eenheden dan principes.

Wil je er het een en ander nu al uitvoeriger lezen dan verwijs ik graag naar de boeken van Stephen Covey, waar ik later nog op terug kom.

Ik denk altijd in beelden.
Leuk is dat .. daardoor zie ik ook dingen bewegen en gebeuren en dat is een leuke manier voor mij om mijn inzichten te verkrijgen.

Ik kreeg net een beeld voor ogen "hoe het zou kunnen zijn" in een gezelschap als ze niet vanuit een stabiele basis zouden uitgaan (vergelijkbaar met een plateau dat verankerd is met een paar stevige heipalen, redelijk geëgaliseerd en horizontaal gestabiliseerd, zoals je je integriteit als basisprincipe zou kunnen voorstellen.

Je zou er zomaar een stuk of 10 stoelen op kunnen zetten en geen stoel blijkt om te vallen.

Nou een ander plaatsje, waarbij er uitgegaan wordt van "waarden", waarden zijn in tegenstelling tot principes veranderbaar.
Principes zijn wereldwijd hetzelfde, waar je ook komt.

Stel dat je die 10 stoelen dan voor je ziet (althans, zo zie ik het dan gebeuren in mijn "plaatje"), dan heeft iedere stoel "een plek aangewezen gekregen", waarbij ieder stoel voor zich op een ronde plateau staat waarbij de ondergrond niet verankerd is maar instabiel.
Stel je even voor, onder ieder plateau van iedere stoel zitten een tiental waarde-punten, waarom hij voor slechts heel "even" vastgezet wordt.

Je kan het vergelijken met zo'n grote skippie bal (maar dan zonder handvat) en daarop tracht de persoon op zijn plateautje overeind te blijven.

Dat op zich is al een kunst, maar allez, je wil niet weten wat mensen tot kunst verheffen om zich langdurig mee bezig te houden.

Stel nou dat.... 1 van die stoeleigenaren zich op zijn eigen plek al overeind kan houden, dan zullen ze zich misschien herkennen in een van de andere stoeleigenaren met eenzelfde soort "waarde"
Waarden kunnen zijn: het grote (meer)waarde hechten aan een specifiek aspect, zoals geld, je functie, je auto, je status, je eigen belang, vriendjes, bazen, inzet, investering, ik noem maar wat dwarsstraten.

Je ziet het al voor je, dat is een heel gedoe om sowieso al zelf overeind te blijven.


Soms dondert er iemand van zijn plek af en sleurt in het voorbijgaan de eerste de beste andere stoel mee, in de hoop om op zijn plek te kunnen blijven.

Het kan zelfs gebeuren dat tijdelijk mensen eenzelfde "eigen centrum" gelijkluidend en overeenkomstig hebben.Ze hebben dan het gevoel redelijk sterk "in het zadel te zitten".

Ik draai de film dan altijd even door ....

Wat zie je dan gebeuren als de belangen die nu nog eensluidend lijken straks anders liggen, want weet je nog, waarden veranderen per situatie (in tegenstelling tot principes!)

Waar je eerst nog het idee had dat sommigen elkaar "in het zadel hielden", ontstaat dan de situatie dat ze elkaar van de bok af meppen.
Het "doel" heiligt de middelen, zo wordt dat dan "mooi" voorgespiegeld.
Al die instabiele stoeltjes staan voortdurend haaks op elkaar, je hebt geen kompas meer, het krijgt meer weg van een Russische roulette.

Ik zie het al gebeuren .... (ik spiegel mensen dat toekomstplaatje ook wel eens voor), niet dat ze daar altijd op zitten te wachten, maar ach, ik heb niet meer te doen dan wat mijn stuk hier op aarde is toch?

Gelegenheid geven tot bewustwording.
Gelegenheid zei ik, de rest is aan de ander!

Het is gewoon een inspannings ver(p)"licht"ing voor mezelf en geen resultaat verplichting, want dat ligt altijd bij de ander, simpelweg gelegen in het feit of hij wat met die inspanning van mij gedaan heeft.