Het "overkwam" me pas geleden, dat er iets gebeurde waarbij ik per moment in de situatie confuser werd.
Het woord "confuus", hanteer ik eigenlijk nooit, maar werkelijk, ineens wàs het woord er.
Meestal kan ik de dingen prima volgen, maar ik had al eens eerder een inzicht gehad waarbij mij beter gezegd "een stuk begrijpen ging ontbreken".
Het mag wat wartaal lijken, maar het was een geweldig inzicht.
Ik deed dat inzicht jaren geleden op.
Ik trachtte mensen te begrijpen, waarbij ik telkens alleen maar energieverlies op bleek te doen.
IK heb naderhand in diverse studies die ik aan de hand daarvan maakte uiteindelijk begrepen dat het (nog) "niet kunnen volgen" een heel gezonde oorzaak bleek te hebben.
Ken je dat gevoel dat je sommige mensen geruisloos kan volgen en anderen bij wie je voortduring in verwarring komt omdat je voortdurend moet "schakelen", naar een gebied wat jouw onbekend is? Ge"ruis"loos, mooi woord als je het gaat ontleden!
Hou dat fenomeen in gedachten, ik zal het op een ander tijdstip in alle rust eens gaan uitwerken.
Het enige wat van belang was, dat die ander letterlijk "op punten won".
In eerste instantie leken er "winnaars" te zijn met grote verliezers.
Nu jaren later voltrekt zich een ander plaatje .....
Verliezen kan je namelijk alleen maar "jezelf".
En winnen?
Ach wat.... als het maar integer is ..... want anders valt er niets te winnen toch? Je zou jezelf anders zelfs enórm kunnen hebben verliezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.